เจ้าของร้านทอง…ใส่ทองเส้นเท่าหนวดกุ้ง แต่ลูกจ้าง…(บางคน) ทั้งหมดที่มี
ในชีวิตขนมาผูกไว้ที่แขน แขวนที่คอหมด เจ้าของโชว์รูมรถ…ขับมอไซค์คันเก่า
ไปซื้อส้มตำหน้าปากซอย แต่ลูกจ้าง…(บางคน) จะทำทุกวิถีทาง
เพื่อประกาศให้โลกรู้ว่ามีรถหรูขับ
เจ้าของกิจการ…ตื่นตี 5 มาเปิดร้าน ทำงานเก็บร้าน นอนอีกที 4-5 ทุ่ม
แต่ลูกจ้าง…(บางคน)ตื่น 8 โมง เลิก 5 โมงเย็นบอก…“ลำบาก”
เจ้าของเขียงหมู ข ายได้วันละหมื่น เก็บทุกบาทอย่างดี ใส่ไว้ตู้เซฟ
สิ้นเดือนรีบเอาเข้าแบงค์ แต่ลูกจ้าง…(บางคน) มีเงิ นแสนก้อนเดียว
ในชีวิตเอามาวางเรียง ถ่ายรูปโชว์ลงโซเชี่ยลให้โลก (โจร)รู้..ว่ากูมี
เฮียขา ยส่งอะไหล่รถทั่วจังหวัด มีกิจการหลายสิบล้าน กินข้าวแกงข้างบ้าน กับกาแฟ 7-11
แต่ลูกจ้าง…(บางคน) ของอาเฮีย ซื้อกาแฟแก้ว ละสองร้อย เพื่อถ่ายรูปอัพลงเฟส
แล้วมาบ่นกับเฮียว่า…ปลายเดือนไม่มีเ งิน ซื้อข้าวกิน ขอเบิกล่วงหน้า
เศรษฐีร้านข ายส่ง สอนให้ลูกทุกคนทำงานหารายได้พิเศษ เพื่อมีเ งินเก็บ
ไปซื้อของฟุ่มเฟือยที่อย ากได้เอง ถัดไปข้างบ้านส่งลูกเรียนกรุงเทพ
ลูกบ่นอย ากได้โทรศัพท์ใหม่ รีบรูดบัตรซื้อให้ เจ๊ร้านข ายส่งปลาทะเลในตลาดแห่งนึง
ข ายได้วันเป็นล้านเจ้าของใส่เสื้อห่านคู่ ตัวไม่ถึงร้อยมาแผง แต่ลูกจ้าง…(บางคน)
ใส่เสื้อแบรนด์ห้าง ราคาหลักพันมาทำงาน “อ่ านจบคุณอาจค้านว่า…”
ความสุขคนเรามันไม่เหมือนกันปะว่ะ…?
คนเราหาเงิ นมาแล้ว ไม่ใช้เพื่อให้ตัวเองมีความสุข แล้วจะหาไปทำไม…?
ผมก็จะตอบกลับไปว่า…“รวยแล้ว”จะใช้ชีวิตยังไงก็ได้ แต่ถ้ายัง“จน” อยู่
จะใช้ชีวิตยังไงก็ได้(ไม่ได้…!) ผมจุก…เพราะมันจริงถ้ายังไม่รวย…
ไม่มีสิทธิ์ใช้ชีวิตยังไงก็ได้…!! เพราะสุดท้าย…ความอวดติดหรูจมไม่ลง…
มันจะตกเป็นภาระต่อในคนรุ่นหลัง เหนื่อยหรือยังชีวิต…จอมปลอม?
ชีวิตที่ต้องสร้างภาพถ่ายรูปอัพลงเฟสว่า…ตัวเองหรูว่าตัวเองมี
แต่หารู้ไม่ว่าเบื้องหลังกว่าจะได้มา ต้องเป็นหนี้แค่ไหน
ถ้า.คิดเป็นชีวิตก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นได้ ถ้าคิดไม่เป็น…ก็จงอยู่แบบเดิมต่อไป
ที่มา:TheAmazingLife
