
เชื่อไหม…อะไรที่เป็นของเรา ยังไงก็เป็นของเรา อะไรที่ไม่ใช่ของเรา
ยังไงก็ไม่ใช่ของเรา ฉันชอบประโยคนี้มากเลย เป็นประโยค
อีกประโยคนึง ที่อยู่ในใจฉันมาตลอด แต่ก่อนฉันก็ฟังแบบผ่านๆนะ
ไม่ค่อยได้ใส่ใจมันเท่าไหร่ แต่มีครั้งนึง ฉันได้เจอกับเหตุการณ์
ที่ทำให้ฉันรู้สึกแย่มากๆ จนไม่อย ากจะเจออะไรอีกเลยในชีวิตนี้
ไม่อย ากหันหน้า หรือจะเจอใครอีก แต่…มีคนๆนึง ให้กำลังใจฉันด้วยว่า
“อะไรที่เป็นของเรา ยังไงก็เป็นของเรา อะไรที่ไม่ใช่ของเรา ยังไงก็ไม่ใช่ของเรา”
แล้วปล่อยมันไปซะเถอะ และถ้าหากใช่ของเราจริง สักวันหนึ่ง
จะต้องกลับมา แม้ว่ามันจะต้องเวลาสักหน่อยก็ตาม… .
เพียงแค่ประโยคนี้ ทำให้ใจรู้สึกดีขึ้นมา แม้มันจะดูเศร้าไปนิด
แต่ก็เป็นสิ่ง ให้กำลังใจในตัวฉันเสมอ จนทุกวันนี้ แม้แต่ตอนเวลาฉัน
คบกับใคร แล้วจบด้วยการเลิกกัน ฉันก็ทำใจที่ยอมรับกับมัน
โดยไม่มีข้อแย้งอะไรเลย เพราะในเมื่ออีกฝ่ายนั้น ได้คิดทบทวนมาดีแล้ว
ดังนั้นเค้าจึงบอกเลิกกับฉัน ไม่ใช่ว่าใจฉันนั้น ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย
แต่ใจของฉัน….นั้นบอกว่า อย ากร้อง อย ากจะตะโกน อย ากโวยวายออกมา
อย ากร้องไห้ฟูมฟายมาดังๆ ให้เธอได้รู้ว่า ฉันเสียใจมากๆแค่ไหน
แต่กลับกลายเป็นว่า….มีเพียงประโยคเดียวเท่านั้น ที่เวียนวน
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ณ เวลาตอนนั้นที่ว่า “อะไรที่เป็นของเรา
ยังไงก็เป็นของเรา อะไรที่ไม่ใช่ของเรา ยังไงก็ไม่ใช่ของเรา”
และเค้าคงไม่ใช่ของเรา เค้าเลยต้องไปจากฉันจริงๆ….
ฉันเชื่อคำนี้มาเสมอ ไม่ว่าเหตุการณ์จะผ่านไปสักเท่าไรก็ตาม
และฉันก็ยังคงตามหา ของที่ใช่ของๆฉันจริงอยู่….
เวลาที่‘คาดหวัง’น้อยที่สุด คุณจะเจอ‘คนที่ใช่ที่สุด’
คุณจะรู้สึกดีมาก ถ้าทำให้ใครบางคน‘มีความสุข’ได้
เพียงแค่คุณ‘เป็นตัวของตัวเอง’‘รักแท้’คือคนสองคนที่ไม่‘เพอร์เฟคต์’
ไม่ยอม‘ล้มเลิก’ความพย าย าม ที่จะ‘ปรับตัว’ เข้าหากัน
อย่าให้ใครบางคนสำคัญเป็น‘อันดับหนึ่ง ’ถ้าคุณเป็นแค่‘ตัวเลือก’ของเขา
‘ผู้ให้’ต้องรู้จัก‘พอ’ เพราะ‘ผู้รับ’ที่เห็นแก่ตัว
ย่อมไม่รู้จัก‘พอ’ เมื่อสูญเสีย‘ความรัก’ไป อย่าคิดว่า
บางสิ่ง‘จบลง’ ให้คิดว่าบางสิ่งกำลังจะ‘เริ่มต้น
’‘ความรัก’จะเข้ามาหาคุณ เมื่อคุณเลิกโฟกัสที่‘คนอื่น’
และเริ่ม‘รักตัวเอง’ อย่า‘ตัดสิน’ใครบางคนเร็วเกินไป
เพราะ‘เวลา’จะให้คำตอบ ใครบางคนบนโลกนี้
กำลัง‘รอคอย’และ‘ต้องการ’คุณในแบบที่คุณ‘เป็น’
ยิ่งคุณปล่อย‘สิ่งที่ไม่ใช่ของคุณ’ไปเร็วเท่าไหร่
คุณจะเจอ‘สิ่งที่คู่ควร’เร็วเท่านั้น
ที่มา:เฌอมาณย์รัตนพงศ์ตระกูล,ตูบศักดิ์พาน้องเมขลามาลั้นลา