โตขึ้นน้องจะรู้ว่า ย ากยิ่งกว่าหาสามี ดีๆ คือหาทำเลค้าขา ยดีๆ
ย ากยิ่งกว่าสอบเข้ามหาวิทย าลัยดีๆ คือการมีอาชีพการงานดีๆ
โตขึ้นน้องจะอึ้งว่า พ่อแม่เราเอาเงิ นที่ไหนมาเลี้ยงเรา ขนาดเราเงิ นเดือน 3 หมื่น
ยังไม่พอจะให้พ่อแม่ได้เลย โตขึ้นน้องจะเข้าใจว่า โซดาขวดละ 100 ในผับ
ที่น้องไปแพงขนาดไหน น้องจะเริ่มสงสัยว่า แม่คนเดียว ทำไมเลี้ยงลูก 3-4 คนได้
จนเรียนจบ แต่ลูก 3-4 คนเรียนจบ มีงานทำหมด แต่ไม่มีใครเลี้ยงดูแม่ได้สักคนเดียว
โตขึ้นน้องจะเข้าใจว่า ทำไมแม่ต้องทำงานหนัก วันหยุดไม่ได้พัก ค่ำมืดยังไม่ได้กินข้าว
น้องจะรู้ว่าเขาทำเพื่อใคร วันนึงน้องจะคิดได้ว่า ชีวิตในรั้วมหาวิทย าลัย
เป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขที่สุดแล้ว เพราะมีคนหาเ งินให้ใช้เรียนไป เที่ยวไป
ไม่ต้องคิดอะไร วันนึงน้องจะรู้ว่า คุณค่าของชีวิต ไม่ได้วัดกันที่โทรศัพท์เครื่องใหม่
หรือกระเป๋าแบรนด์เนม แต่มันวัดกันที่ความรับผิดชอบ และสามัญสำนึก
วันนึงน้องจะรู้ว่า คนที่ร่ำรวยที่แท้จริงคือคนที่เลี้ยงดูพ่อแม่ได้
ไม่ใช่คนที่สามารถ จ่ายค่าเหล้ าขวดละ 5 พันโดยไม่เสียดาย
วันที่พ่อแม่ตา ยวันนั้นแหละ คือวันที่โลกนี้ไม่มีใครรักน้องจริง
หลงเหลืออยู่อีกแล้ว เมื่อก่อนร้องเรียกหาแต่ผัวในโซเชี่ยล
วันนึงน้องจะเรียกร้อง หาแต่พ่อแม่ที่ไม่มีวันหวนกลับคืนมาได้
แม่ข ายแกงได้วันละไม่ถึงพัน เลี้ยงลูกจนเรียนจบมีงานทำมาได้
ลูกเงิ นเดือน 2-3 หมื่นกลับเลี้ยงดูแม่ไม่ได้ วันนี้บทความนี้
น้องอ่า นแล้วอาจจะไม่เข้าใจสักวันที่คิดได้จะเข้าใจมันดี
ขอบคุณ songtorkwamrak
